Giróuflado(-fourcado)
Dianthus furcatus
Caryophyllaceae
Nom en français : Oeillet fourchu.
Descripcioun :Aquesto girouflado trachis dins li tepiero seco ensouleiado subretout dis Aup marino e dis Aup interno fin qu'à 2400 m. La planto a ges de péu e nimai li petalo. Se recounèis à si bratèio d'epicalice longo e pounchudo, mai que pougnon pas. Li fueio porton de pichòti dènt.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dianthus
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 2,4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 200 à 2400 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Dianthus furcatus Balb., 1804
Blad-de-vaco
Melampyrum arvense
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Roujolo, Co-de-reinard, Coue-de-reinard, Cascavello, Pinau.
Noms en français : Mélampyre des champs, Blé de vache.
Descripcioun :Lou blad-de-vaco o roujolo es uno poulido erbo que se recounèis eisa emé si flour pourpalo e jauno e si gròssi bratèio acoulourido peréu de poupro. Coume tóuti lis orobanchaceae, es un parasite d'ùni planto.
Usanço :A passa tèms, lou blad-de-vaco èro redouta que dounavo à la farino de blad (e au pan) uno coulour rouginasso, un marrit goust, e la rendié maleisado à digeri.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Melampyrum
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Melampyrum arvense L., 1753